Feminisme

Al voor de tweede golf van het feminisme losbarstte einde jaren zestig begin jaren zeventig van de vorige eeuw, was Andreas Burnier al een feministe avant la lettre. Daarvan getuigen haar eerste boeken die in de jaren zestig verschenen. Haar eigenzinnige kijk op feminisme bracht haar ook in aanvaring met een deel van het feminisme.

Boeken

Een tevreden lach - 1965 - link

De verschrikkingen van het noorden - 1967 - link

De huilende libertijn - 1970 - link

Poëzie, jongens en het gezelschap van geleerde vrouwen - 1974 - link

De zwembadmentaliteit - 1979 - link

Een gevaar dat de ziel in wil - 2003 - (deel I Amazonen en sapphijnen) - link

Verder lezen

Pleidooi voor de individualiteit - 1977 - link

Reacties op een interview met Andreas Burnier in LOVER - 1977 - link

Andreas Burnier en het feminisme - 2003 - link

Fragmenten

Open brief aan Andreas Burnier, verschenen in 'OPZIJ', maart 1973

Amsterdam, 9 februari 1973

 

Beste Andreas,

 

Wij vonden je artikel ‘Radikaal Feminisme’ in OPZIJ (januari 1973) de eerste werkelijk feministische bijdrage die tot nu toe in dat blad verschenen is. Maar groter dan onze waardering voor je uiteenzetting van je feministische visie was onze vreugde over je weigering om op die visie terug te komen op grond van weerstand die anderen daartegen voelen.

 

‘Sekse-fascisme’ is een weinig aantrekkelijke term. Dat komt misschien doordat het verschijnsel dat met deze term wordt aangeduid, zelf evenmin opvalt door bekoorlijkheid. Ethel Portnoy (OPZIJ, februari) valt over de term en ontkent het verschijnsel. “Sekse- fascisme”, schrijft zij, “is bewuste discriminatie, maar de meeste mannen zijn zich nu juist van geen kwaad bewust.” De onhoudbaarheid van deze uitspraak is in jouw antwoord aangetoond. Wij vinden haar, behalve onjuist, ook onthullend.

 

Ten eerste lijkt het weinig zinvol, om een van fascisme betichte groep zelf te laten uitmaken of zij inderdaad fascistisch is: de mensen die zeggen fascistisch te werden behandeld hebben waarschijn¬ lijk informatie te bieden die relevanter is dan het excuus ‘wir haben es nicht gewusst (und wissen es auch heute nicht)’. Ten tweede mag het voor mannen een belangrijk verschil maken dat de meesten van hen zich van geen kwaad bewust zijn, voor vrouwen is uitsluitend van belang dat zij kwaad ondervinden. Ergo: wie ontkent dat mannen sekse-fascisme bedrijven ondat zij immers niet weten dat zij dat doen, die spreekt namens mannen. Ook wij zijn benieuwd naar het feminisme van Ethel Portnoy.

 

Veel sterkte, Andreas

 

PAARSE SEPTEMBER.

Bovenstaande brief verzonden wij op 9 febr. aan de redaktie van Opzij. Op 24 febr. schreef Wim Hora Adema ons:

 

“Geachte mevrouw, we zullen de tekst von de open brief aan Andreas Burnier in ons blad opnenen. Met vriendelijke groeten, Wim Hora Adema”.

 

In het Maartnummer heeft Opzij deze toezegging helaas niet waargemaakt. Het is maar, dat U het weet.

< Bekijk alle themas
Webdesign & development: www.silicium.nl